آیا برای طلاب شغلی وجود دارد؟

اسلام با تاکید بر تضمین روزی بندگان از سوی خدای متعال، توصیه بر سعی و تلاش کرده و در قرآن می فرماید:

وَ اَن لَیسَ لِلاِنسانِ اِلّا ما سَعی انسان جز محصول کوشش خویش مالک چیزی نیست.

در بسیاری از روایات از کار و تلاش برای روزی حلال به عبادت برتر تعبیه شده است؛ مثلا این روایت در کتاب شریف کافی آمده است که: اَلعِبادَهُ سَبعونَ جُزءاً اَفضَلُها طَلَبُ الحَلال. و در روایت دیگری امام رضا علیه السلام اجر کار و تلاش را بزرگتر از جهاد در راه خدا می داند؛

اَلّذی یَطلُبُ مِن فَضلِ الله عَزَّ وَ جَلَّ ما یَکُفُّ بِهِ عِیالَهُ أعظَمُ أجراً مِنَ المُجاهِدِ فِی سَبیلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.

وقتی این روایات را می بینیم و با این بخش از احادیث مواجه می شویم، باید ببینیم که کار و تلاش ما طلبه ها باید چه در زمینه ای باشد. آیا یک طلبه برای لبیک به احادیث ائمه علیهم السلام، باید کمربند ایمنی را محکم ببندد و در خیابان های شهر مسئول جابجایی مردم باشد، بایستی لباس مندرس بر تن کند و به دنبال ساختمان های نیمه کاره برود؟ هرچند کار کردن در هر زمینه ای عار نیست. اما اگر قرار بر این ها بود دیگر نیازی به اتلاف عمر و گذراندن دروس سخت و طاقت فرسای حوزه و ساعت ها و روز ها و ماه ها تلاش و کوشش، نبود. قطعا این همه تلاش و کوشش، ذی المقدمه یک امر حیاتی و مهم می باشد.

مقام معظم رهبری در این مورد می فرمایند:

ما که منتظر امام زمان هستیم، باید در جهتی که حکومت امام زمان(علیه الاف التحیه و الثناء و عجل‌الله تعالی فرجه) تشکیل خواهد شد، زندگی امروز را در همان جهت بسازیم و بنا کنیم. البته، ما کوچکتر از آن هستیم که بتوانیم آن گونه بنایی را که اولیای الهی ساختند یا خواهند ساخت، بنا کنیم؛ اما باید در آن جهت تلاش و کار کنیم.

باید در جهت حکومت امام زمان کار و تلاش کنیم.

همچنین می فرمایند:

«حوزه‌های علمیه باید خود را سربازان نظام بدانند، برای نظام کار کنند، برای نظام دل بسوزاند، در خدمت تقویت نظام حرکت کنند؛ و این درست عکس آن چیزی است که سیاست سرویسهای امنیتی انگلیس و آمریکا و اسرائیل و دیگران و دیگران دنبال میکنند. آنها تلاش میکنند بلکه بتوانند یک منفذی پیدا کنند. یک آخوندی یک گوشه‌ای حرفی میزند، که علی‌الظاهر برخلاف خواست و فهم و عقیده‌ی کلی نظام است، بزرگش میکنند؛ آن آدم را اگر کوچک هم باشد، از او یک تصویر بزرگی درست میکنند، برای اینکه فاصله‌ی بین نظام و روحانیت را برجسته کنند؛ القاء کنند که چنین فاصله‌ای وجود دارد. بنابراین حوزه‌های علمیه نمیتوانند سکولار باشند. اینکه ما به مسائل نظام کار نداریم، به مسائل حکومت کار نداریم، این سکولاریسم است.

معنای حرف من این نیست که حالا همه باید از روز اول بیایند در مشاغل نظام کار کنند؛ نخیر، باید درس بخوانید.»

طبق فرمایش مقام معظم رهبری باید برای نظام دل بسوزانیم، اما نه از همان اول طلبگی بلکه پس از اتمام حداقل سطح دو !

روایاتی نیز کم همتی را مانع پیشرفت و تنبلی را مایه حقارت و سربار دیگران بودن را ناشایست می شمارند.

شاید شما هم تا حالا دیده اید که برخی از طلاب علاقه ای به کار تبلیغی ندارند، درسشان را خوب نخوانده اند تا بتوانند تدریس کنند، پژوهش بلد نیستند، از این رو در وضعیت خوبی به سر نمی برند و از سویی وضع مالی خوبی ندارند، از سوی دیگر نیز از نظر روحی سخت آزرده اندکه چرا نتوانسته اند کاری انجام دهند، امروزه تعداد طلابی که در این وضعیت به سر می برند کم نیستند، این بخش از طلبه ها بعضا کارهایی را انجام می دهند که نه در حد و شان آنهاست و نه در شان طلبگی.

طلاب برای پیدا کردن شغل و خدمت به جامعه، نمی دانند باید از کجا شروع کنند، حتی نمی دانند باید چه خدمتی انجام دهند، لذا اکثر طلاب به دنبال شغل های کارمندی رو می آورند؛ مثلا عقیدتی سپاه، استخدام در آموزش و پرورش و …. اگر مکانی باشد که طلاب را براساس علاقه، استعداد و مهارت شغل در شان طلبگی معرفی کند، چه بسا طلاب از این همه سردرگمی، رهایی یافته و به آرزوی خود که خدمت به جامعه و سربازی امام زمان است، می رسند.

این امکان مهیا شده است و طلاب عزیز می توانند در سایت http://samanebaresh.ir/ ثبت نام کرده و شغل مورد علاقه خود را انتخاب کنند، پس از ثبت نام، کارشناسان سامانه بارش برای مصاحبه آن ها را فرا می خوانند و براساس استعدادی که دارند شغل مورد نظر را توصیه می کنند. در نهایت اگر طلبه برای آن شغل مهارت لازم را نداشته باشد، از طریق سامانه سامط (سامانه آموزش مهارت های طلبگی) آموزش های لازم را فرا می گیرد تا بتواند در آن شغل موفق ظاهر شود.